Ne nuk kemi asnjë problem me çifutët të cilët janë antisionizmit; turma të cilën synojmëjanë kryesishtçifutët të cilët ritualet e tyre ua drejtojnë Ha Shemit (Zotit) por përkatësitë politike të të cilëve janë të shejtanit. Këto tipa të cilët kanë nën kontroll pothuajse plotësisht masmedian kryesore, duan qëpjesës tjetër të botës t’ua bëjnëtë njohur “çifutët” vetëm me ritualet etyre.

Nëse do ta shprehim më thjeshtë; sionistët janë armiqtë kryesorëtë qeverisjes së lirë islame, pavarësisë islame dhe vetëqeverisjes islame. Shkatërrimi dhe keqpërdorimi i sionizmit tëçifutërisëështë i fshehur, i mbuluar dhe kundërshtues.Ne nuk kemi asnjë problem me çifutët të cilët janë antisionizmit; turma të cilën synojmë janë kryesishtçifutët të cilët ritualet e tyre ua drejtojnë Ha Shemit (Zotit) por përkatësitë politike të të cilëve janë të shejtanit. Këto tipa të cilët kanë nën kontroll pothuajse plotësisht masmedian kryesore, duan që pjesës tjetër të botës t’ua bëjnë të njohur “çifutët” vetëm me ritualet e tyre. Dhe në të njëjtënmënyrë ata i bëjnë të njohurçifutët vetëm si njerëz të cilët nuk kanë se çfarë të bëjnë tjetër - por i bëjnë këto krime vetëm si pasojë e çuarjes në vend të urdhrave të çifutërisë (!) -për sa kanë të bëjë meçështjen e luftrave dhunuese, trojeve të shenjta të grabitura, kryqëzimit tëvazhdueshëm të muslimanëve dhe të krishterëve palestinezë.

Tani do të përveshim mëngët dhe do të cekim jo vetëm psikologjinë e shejtanit të këtyre lloj “çifutëve” të cilët kanë vjedhur historinëe çifutërisë përpara grabitjes së Palestinës, por në të njëjtën kohë dhe psikologjinë e paturpshme të “muslimanëve” të cilët kanë vjedhur historinë para Islamit dhe të Arabisë.

Tani ejani dhe t’ua lëmë ju gjykimin e cituar nga sionistët izraelitë:

• Kur u vendosëm në trojet arabe e vetmja gjë që mund të bënin mbarë arabët ishte të arratiseshin rreth e rrotull brenda shishes si buburreca të mpirë nga frika”. (Raphael Eitan, Shefi i Shtabit të Ushtrisë Izraelite, New York Times, 14 prill 1983).

• Nëse do të isha një udhëheqës arab, nuk do të nënshkruaja kurrë një marrëveshje me Izraelin. Kjo është normale, është e vërtetë se morëm shtetet e tyre: Zoti na dha fjalën për atje, por përse u intereson kjo atyre? Zoti ynë nuk është si i tyri, përse ta pranojnë këtë?(Paradoksi Çifut, Nahum Goldman, fq. 121)

• Gjithmonë bëjmë diçka, ju thoni Amerika do të na bëjë këtë, Amerika do të na bëjë këtë. Dua t’iu them diçka shumë të qartë: Mos u shqetësoni për trysninë amerikane mbi Izraelin. Ne çifutët e kemi nën kontroll Amerikën dhe amerikanët e dinë këtë. (Kryeministri Izraelit Ariel Sharon, 3 tetor 2001, Duke iu drejtuar Shimon Peresit në lidhjen e Radios së Izraelit)

• “Fshatrat çifute u ndërtuan në vendin e fshatrave arabe. Nuk mund t’iu qortoj sepse librat e gjeografisë tanimë nuk gjenden”. (Moshe Dajan, Nga një fjalim në Haifa i botuar nëHaaretz, 4 prill Nisan 1969)

• Përkufizmi i bërë nga Rabini pas pushtimit të qytetit të Lutit: “Popullsinë arabe duhet ta zvogëlojmë në shkallën e druvarëve dhe kamarierëve”. (Juri Lubrani, Këshilltar Përgjegjës Për Marrëdhëniet Arabe të Ben Gurionit, me citimin e veprës: “Arabët në Izrael” të Sabri Xhiriusit, 1960)

• Sqarimi në mënyrë të qartë dhe të guximshme i shumë të vërtetave të harruara me kohën është detyra e udhëheqësve izraelitë: “E para e këtyre është se pa i shpërngulur arabët dhe pa i përvetësuar trojet e tyre, sionizmi, kolonizimi apo shteti çifut nuk mund të jetë”. (Joram Ben Porat, Jedi’ot Ahranot, 14 korrik 1972)

• “Një milionë arabë nuk vlejnë as sa një thua i njëçifuti”. (Rabini Jaakov Parin, 27 shkurt 1994;  citua në New York Times më28 shkurt 1994, fq.1)

• “Ne çifutët jemi shkatërrues dhe do të mbesim si shkatërrues. Ju nuk mund të bëni asgjë mbi çështjen e kërkesave tona dhe nevojave tona. Ne do të shkatërrojmë deri në fund sepse ne duam një botë e cila të jetë e jona”. (Morris Samuel, Ju Të Cilët Nuk Jeni Çifutë, fq. 155)

• “Doni apo nuk doni ne do të kemi një qeveri botërore. Pyetja e vetme në lidhje me këtë, është themelimi i saj me dhunë apo me dëshirë”. (Bankieri çifut Paul Ëalburg, 17 shkurt 1950, thënie përpara një fjalimi në senatin e Sh.B.A.-së)

• “Raca jonëështë raca sipërore; ne jemi qeniet hyjnore në këtë bote. Ne jemi shumë të ndryshëm nga raca e klasës së ulët e cila është raca e insekteve. Në fakt në krahasim me të tjerët raca jonë është raca e përbindëshave dhe e kafshëve, në rastin më të mirë do të ishte ajo e bagëtive. Racat e tjera merren në konsideratë si jashtëqitje njerëzore. Fati ynë është qeverisja e racave të ulëta. Mbretëria jonë botërore do të drejtohet nga ana e udhëheqësit tonë me shkop të hekurt. Turmat do të lëpinë këmbën tonë dhe do të shërbejnë si robër”. (Një Citat i Marrë Nga Fjalimi i Mbajtur Në Knesset Në Kuvendin Izraelit TëKryeministrit Izraelit Menachem Begin, Ammon Kapelyuk, Begin dhe Përbindëshi, New Statesman, 25 qershor 1982)

Tani do të kalojmë tek uehhabistët, do të shohim se çfarë lloj gjërash kanë thënë. Dhe gjykatësi do të jeni ju. Mostra dhe shembulli i kredos tekfiriste Muhammed Ibn Ibrahim Shejhu, kryemuftiu i Arabisë Saudite, pasardhësi i Ibn Bazit, në veprën e tij me vëllime i përshkruan si “kafirë” (mohues) shumicën e muslimanëve. (Xhamiu’l-Fetaua (Përmbledhësi i Miratimeve), vëll. 1, fq. 77)

• Shtetet e Islamit janë shtetet e “kufrit” (mohimit). (vëll. 6, fq. 188)

• “Murted” (dezertor) nuk është ai i njeri i cili mohon Islamin; por ai njeri i cili thotë se është musliman por nuk është një uehhabist “mutmain”(i kënaqur). (vëll. 12, fq. 183)

• Ai i cili ka vdekur duke mos mos qenë i ati i tij uehhabist ka vdekur si “mushrik” (idhujtar).

• Të jesh musliman do të thotë të jesh uehhabist. (vëll. 12, fq. 198)

• Një njeri i cili është musliman do të mbesë si një “musliman i dyshuar” për sa kohë që nuk vërtetohet nëse është bërë musliman me rrugën uehhabiste apo me rrugën jo uehhabiste. (vëll. 5, fq. 196)

• Muslimanët mund të merren robër lufte dhe ndaj tyre mund të ushtrohet sjellja e robit nga ana e uehhabistëve. (vëll. 6, fq. 208)

• Uehhabistët zotërojnë juridiksionin e vënies dorë mbi mallrat dhe pasurinë e muslimanëve “të tjerë”.(vëll. 6, fq. 216)

• Njerëzve anëtarë të doktrinave ibadite, esharite dhe shafiite u është ndaluar të jenë dëshmitarë në gjykatë. (vëll. 1, fq. 256)

• Shiitët adhurojnë idhujt, njerëz të tillë duhet të cilësohen si “munafikë” dyfytyrësh.(vëll. 8, fq. 189)

• Populli i Egjiptit ka hequr dorë nga Islami i tyre. (vëll. 8, fq. 40)

• Shitja e mbulesave të Kabesëështë e barasvlefshme me “shirkun” (idhujtarinë). (vëll, 1, fq. 102)

• Ebu Xhehli dinte më tepër gjëra mbi Islamin se sa dijetarët muslimanë (ulematë). (vëll. 1, fq. 84)

• Nuk është e lejuar të bëhen gjykatës ata njerëz të cilët janë anëtarë të doktrinës zejdite. (vëll. 12, fq. 324)

• Dashuria për njerëzit e vdekur të virtytshëm dhe të moralshëm është “shirk” (idhujtari). (vëll. 1, fq. 122)

• Ulja për të përkujtuar një musliman të virtytyshëm, të drejtë dhetë moralshëm në vendin ku aia është varrosurështë “shirk” (idhujtari). (vëll. 1, fq. 133) 

• Shkatërrimi i “makamit” (vendit) të të dërguarit Ibrahim (p.m.t.) është i lejuar. (vëll. 1, fq. 6)

• Shkatërrimi i ndërtesës mbi varrin e Nënës së Besimtarëve Hadixhesë është i lejuar.

• Miratim mbi vrasjen e detyruar të atij njeriu i cili thotë se Ebu Talibi xhaxhai i të dërguarit ishte musliman…

• Miratim mbi mosrrotullimin e tokës… (vëll. 2, fq. 182)

Si dhe shumë të tjera.… Nga këta shembuj, ne kemi folur se sionistët dhe uehhabistët që të dyja palët kanëmarrë vendimin e shfarosjes së muslimanëve; për vërtetimin e synimit përtë ligjëruar fushatat e luftës së tyre dhe përpjekjet e luftës së tyre kundrejt muslimanëve. Që të dy zotërojnë një psikologji të shejtanit dhe kanë përvetësuar politikat djallëzore të cilat do të ligjërojnë luftrat e gjenocidit. Që të dyja bashkësitë i konceptojnë palestinezët, arabët dhe muslimanët si shtresë e ulët dhe “tjetri” i cili është vartës. A duhet të çuditet një njeri i cili sheh teksa Netanjahu dhe Ibn Selmani shtrëngojnë duart, zbardhin dhëmbët me ironi përpara kamerave dhe ulen në shoqërimin e një pirgu këshilltarësh, truprojash dhe shpurash për të pirë bashkë? Rituali çifut apo islam nuk ka rëndësi se në cilën sasi është, mund t’i shpëtojë nga sytë karakteret e përbashkëta të tyre dhe gjendja shpirtërore e përbashkët.

Ne mund të kuptojmë karakteret e mjera të politikanëve të cilët përdorin klerikët fetarë (çifutë, të krishterë dhe muslimanë) për synimet e tyre të imoralshme,por ne nuk mundtë kuptojmë klerikët fetarë të cilët përdorin veten e tyre për këto pikësynime të mjera.Sionistët uehhabistë dhe uehhabistët sionistë i luten të njëjtit altar brenda faltoreve të tyre të shejtanit. Sidhe librat e tyre të shenjtë ligjërojnë urinë e popujve, luftrat famëkeqe dhe shpërnguljen e miliona muslimanëve. Nëse besoni se Netanjahu dhe Ibn Selmani janë anëtarë të dy feve të ndryshme atëherë përkufizimi juaj fetar nuk i adresohet Kur’anit. Ata përmendim Allahun me gjuhë dhe qëllojnë plumba për shejtanin. Dhe plumbat e qëlluar nga ata flasin me zë më të lartë se sa fjalëzat e përkushtuara.

“Një palë nga ndjekësit e Librit kanë dëshirë t’iu shmangin…” (Sure Ali Imran, Ajeti: 69)

Burimi : Medya Şafak