Për shkak se shteti nuk po i përmbush përgjegjësitë e tij, Hezbullah po përgatitet të marrë përsipër rindërtimin me financimin e vet. Përmes institucioneve si Vaad dhe Jihad al-Bina, do të hyjë në fuqi një plan tre-fazor dhe me vlera miliarda dollarësh. Sipas asaj që transmeton autori i gazetës El-Ahbar, Fuad Bezzi, procesi i përmendur, ngjashëm me projektin e nisur pas korrikut 2006, do të përfundojë punët e strehimit dhe riparimit. Në këmbim të kësaj, qeveria, duke shpallur me ceremoni kredinë prej 250 milion dollarësh të Bankës Botërore, përdorimi i kushtëzuar dhe i kufizuar mbetet larg përmbushjes së nevojave të popullit.

Të gjitha përpjekjet për ta detyruar shtetin të mbështesë qytetarët e tij, shtëpitë e të cilëve u shkatërruan, kanë dështuar. Duke parë indiferencën dhe manipulimin e dukshëm të qeverisë në këtë rast, Hezbollahu ka filluar procesin e rindërtimit përmes kompanisë Vaad, me financim privat. Ky proces do të ndjekë një rrugë të ngjashme me hapat pothuajse të përfunduar të riparimit dhe heqjes së mbeturinave.

Kjo qasje është e ngjashme me projektin e rindërtimit që partia nisi përpara se shteti të ndërmerrte veprime pas sulmeve të korrikut 2006.

Në këtë kuadër, Hezbollahu pritet të financojë fazën e parë, me vlerë 1 miliard dollarë, në zonat e shkatërruara nga lufta - duke përjashtuar fshatrat kufitare - në Bejrutin jugor, përmes institucioneve të saj si Jihad al-Bina dhe Vaad. Kjo do të pasohet nga dy faza të tjera, secila me vlerë 1 miliard dollarë.

Ky plan përfshin po ashtu edhe përfundimin e riparimeve, të cilat kushtojnë afërsisht gjysmë miliardi dollarë, dhe vazhdimin e mbështetjes për strehimin e të zhvendosurve.

Ky hap i Hizbullah-ut bëhet në kuadër të përpjekjeve për të lidhur rindërtimin me kushtin e “çarmatimit”, në një ambient bllokade që drejtohet nga SHBA-ja mbi Libanin, presioni ushtarak i armikut Izrael dhe pjesëmarrja e disa qarqeve të brendshme.

Burimet raportojnë se "makineria" ka filluar përgatitjet për të zbatuar projektin, por ende nuk është bërë asnjë njoftim zyrtar.

Gjithashtu theksohet se kjo situate nuk nënkupton që Hezbollahu e ka përjashtuar shtetin nga përgjegjësia.

Partia e ka kuptuar plotësisht indiferencën e shtetit. Kjo situatë u ilustrua nga dështimi i përsëritur i Presidentit Jozef Aoun për të përmbushur premtimin e tij për të ndarë 40 milionë dollarë për të forcuar strukturisht ndërtesat në mënyrë që afërsisht 7,000 familje të mund të ktheheshin në shtëpitë e tyre.

Nuk u mbajt as premtimi i Kryeministrit Nawaf Salam dhe Ministrit të Financave Yasin Jaber për të siguruar 5 milionë dollarë kompensim për ndërtesat e bombarduara pas shkeljes së armëpushimit.

Në tekst thuhet: "Motivet e fshehta politike të Nevaf Salamit i kanë penguar të gjitha këto premtime".

Kështu, të gjitha përpjekjet për ta bindur qeverinë të merrte përsipër projektin e rindërtimit rezultuan të pafrytshme dhe njerëzit u futën në ekuacionin e imponuar nga armiku "ulni armët e rezistencës për të rimarrë shtëpitë tuaja".

Në realitet, toleranca e Hezbollahut ndaj zvarritjes së qeverisë nuk është e pakufizuar. Banorët e fshatrave kufitare, veçanërisht ata që po përjetojnë zhvendosje që tani hyjnë në vitin e tyre të dytë, po ushtrojnë presion të madh.

Disa kanë humbur si shtëpitë e tyre në fshat ashtu edhe shtëpitë e tyre në jug të Bejrutit. Ndërkohë, autoritetet politike mbeten të shkëputura nga përgjegjësitë e tyre morale dhe humanitare.

Ky orientim bazohet gjithashtu në ideologji. Meqenëse "shoqëria përballet me kërcënime ekzistenciale, rindërtimi tani është çështje fitoreje ose humbjeje". Prandaj, është bërë e domosdoshme të ndërmerren hapa konkretë për të vërtetuar fundin e sulmit.

Lëvizja më e dukshme e qeverisë deri më tani ka qenë "mashtrimi i kredisë së Bankës Botërore", i cili arriti në më pak se një të katërtën e asaj që shpenzoi Hezbollahu.

Kjo kredi prej 250 milionë dollarësh u nënshkrua dje midis Ministrit të Financave Yasin Jaber dhe Drejtorit Rajonal të Bankës Botërore Jan Kristof Kari. Ky zhvillim vjen më shumë se tetë muaj pas përfundimit të ofensivës.

Gjatë kësaj periudhe, Hezbollahu riparoi afërsisht 402,000 shtëpi me një kosto prej 1.1 miliardë dollarësh, siguroi strehim për 15,000 familje dhe hoqi rrënojat nga 90% e ndërtesave të shkatërruara jashtë fshatrave kufitare.

Gjatë ceremonisë së nënshkrimit, u përhap propagandë se këto para do të transformonin situatën humanitare dhe do të hapnin rrugën për grante dhe kredi me një total deri në një miliard dollarë.

Por kjo sasi e vogël financimi, krahasuar me shpenzimet e Hezbollahut, është njëkohësisht një kredi dhe shpesh do të devijohet në zona të padobishme.

Gjithashtu pret miratimin parlamentar për të filluar shpenzimet, megjithatë të zhvendosurit kanë qenë në rrugë për muaj të tërë, disa për më shumë se dy vjet.

Sipas kredisë, qeveria nuk do të jetë në gjendje të shpenzojë paratë sipas prioriteteve të Libanit. Për shembull, zhvillimi i fshatrave kufitare është i ndaluar, pasi kthimi i njerëzve në fshatrat e tyre është kundër interesave të armikut. Fondi është i ndarë në katër kategori:

– E para, nën titullin “ndërhyrje e menjëhershme”, i kushtohet menaxhimit të planifikuar dhe riciklimit të rrënojave për të reduktuar dëmet mjedisore. Megjithatë, këto rrënoja tashmë janë larguar dhe janë transferuar në hapësira private.

– E dyta, fokusohet në riparimin e infrastrukturës në zonat ku aktivitetet ekonomike mund të rilindin shpejt. Kjo do të thotë përjashtimi i fshatrave kufitare. Këtu do të ofrohet mbështetje e kufizuar për transportin, ujin, energjinë, komunikimin, menaxhimin e mbetjeve, shërbimet emergjente, arsimin dhe shëndetësinë. Për më tepër, për “riparimet e vogla” të 60 mijë banesave që tashmë janë riparuar nga Hizbullah-u, parashikohen ndihma të vogla për pronarët e shtëpive.

– E treta, i kushtohet studimeve të fizibilitetit dhe projektimit për “rindërtim të qëndrueshëm dhe miqësor me mjedisin”.

– E katërta, do të përdoret për menaxhimin e projektit. Në këtë fushë, ngarkesat burokratike të Bankës Botërore ndërthuren me korrupsionin në Liban.

Burimi : Yakın Doğu Haber