Hazreti Fatime Zehra femra shembullore
Bismil-lahir-rahmanir rahim.
Allahumme sal-li ala Fatimete ve ebiha ve baëliha, ve beriha ve sir-ril mustewdii’fiha bia’dedi ma ehata bihi i’lmuk.
“O Allah dërgoje bekimin Tëndë mbi Fatimen dhe babain e saj, burrin dhe bijt e saj, me fshehtësinë që iu është caktuar asaj, që është vetëm në dijen Tënde.”
HAZRETI FATIME ZEHRA (S.A.) FEMRA SHEMBULLORE
Abstrakt
Punimi me tematikë “ Hazreti Fatime Zehra s.a. shembull femëror” do të shfaqë karakterin dhe personalitetin e një femre me plot virtyte njerëzore dhe mbinjerëzore, e cila është Hazreti Fatime Zehra s.a. (paqa qoft mbi të) përndryshe bija e çmuar e Profetit Muhamed s.a.a. (pqmtf).
Karakteri , personaliteti dhe virtytet e saja të mrekullueshme në këtë punim tematik do të paraqiten me qëllim që të bëhet një shembull krahasim dhe imitimi për të gjitha femrat në botë, duke reflektuar dhe të influencuar të gjitha femrat e botës.
Duke përkujtuar qëndrimin e bukur femëror të kësaj krijese madhështore, do të mundohemi të paraqesim shëmbëlltyrën e sajë të pashembullt të pa imituar nga askush më parë, por të dhuruar nga fisnikëria e Zotit dhe të mësuar e edukuar nga babai i saj i Dashuri i Allahut dhe nga nëna e saj Hatixhe Kubra. Kjo shëmbëlltyrë do të pasqyroj Fuqinë, Lartësinë, Mrekullinë dhe Urtësinë e Allahut të Lartësuar i cili paraqitet në virtytet e krijesave të Tij më të afërta dhe më të dashura.
Qëllimi bazë i këtij punimi është që të pasqyrojmë karakterin, veprimtarin dhe misionin e saj në këtë botë, si dhe indikacionet dhe lëvizjet shpirtërore që të mund të influencojnë te personaliteti i femrave të ditëve të sotme.
HYRJE
Sot myslimanët në botë e festojnë ditëlindjen e vajzës së dashur të Profetit Muhamed (pqmtf – paqa e Allahut qoftë mbi të dhe familjen e tij) pra ditëlindjen e Fatime Zehras s.a., e cila me jetën e shkurt që jetoi ndriçoi si një yll flakërues në gjithë shoqërinë njerëzore dhe poashtu arriti të tregoj përsosmërinë e njeriut të përkryer. Ajo ishte një pasqyrim i madhështisë së një gruaje dhe ishte një shembull i krijimtarisë së Allahut të Lartësuar.
Pa dyshim, Hazreti Fatimja është shquar si figura më e dashur e fesë, etikës morale, virtytit, kulturës dhe devotshmërisë që nuk mund të gjendet shembull më të bukur para e pas saj e deri në ditë të Kijametit. Është krenari që ne ymeti mysliman krenohemi me virtytet e Hazreti Fatimes s.a. Është e mjaftueshme që i Dërguari i Allahut është babai i saj, është e mjaftueshme që bashkëshorti i saj është Imam Alia paqa qoftë mbi të, udhëheqësi më i përkryer i besimtarëve, është e mjaftueshme që Hazreti Fatimja është nëna e Imama Hasanit dhe Husejnit (paqa qoftë mbi ta) si dy personalitete të shquara të dy botëve.
Ne nuk kemi çka të flasim për Hazreti Fatime Zehran s.a., veprat e saj flasin për të, ndërsa ne vetëm e pasqyrojmë këtë personalitet. Ajo fletë për jetën personale, shoqërore, për virtytet dhe pozicionin e femrës nga këndvështrimi i Kuranit i haditheve të Pejgamberit, haditheve të dijetarëve mysliman e jo mysliman. Me shpalosjen e këtyre qëndrimeve të Zotit dhe të njerëzve të mëdhenj dijetarë, ne do të bëjmë një krahasim relativ që mund t’i shërbej çdo njërës femër që dëshiron të jetoj e lumtur dhe e kënaqur me të dy jetët duke e pasur shembull Hazreti Fatime Zehran s.a. (paqa e Allahut qoftë mbi të).
LINDJA DHE JETA
Ishin vitet e para të predikimit të fesë Islame në Gadishullin Arabik, e njëzeta ditë e shenjët e muajit Xhemadul Ahir. Nëna Hatixhe Kubra dhe babai i dashur Profeti Muhamed s.a.a. shkëlqenin nga gëzimi i lindjes së kësaj vajze të vogël të veçantë nga të gjtha foshenjet tjera që kishin më parë. Ishte e veçantë sepse kishte lindje të veçantë si askush më parë.
Askush nuk dëshironin ta ndihmonin lehonën e ardhshme Hazreti Hatixhen ( Allahu qoftë e kënaqur me të), kishin arsye xhelozie, sepse ishte gruaja e mashkullit më të mirë të Medines dhe ajo kishte një shtatzënësi të çuditshme si kurrë ndonjëherë. Prania e saj në çdo vend kundërmonte me një aromë të këndshme nga xheneti. Fytyra e Pejgamberit kur shikonte fytyrën e Hatixhes i jepni shkëlqim të dyanshëm dhe ndriçonte një dritë e papërshkruar që foshnja e ndiente në trupin e nënën së saj. Mrekullia e Zotit ishte se fliste foshnja me nënë e saj ende pa ardhur në këtë dynja. Shpirtrat ndjenin shpirtin e vogël, u bashkuan tri drita të papërshkruara për të dhuruar trashëgimin e pafund të imamëve të pagabueshëm.
Megjithatë kur iu afrua koha e lindjes, Hatixhes iu largua frika sepse u përgëzua me pranin e katër zonjave nga xheneti, gra me butësi, shenjtëri dhe bukuri të papërshkruar hynë në shtëpinë e Ehlul Bejtit ( Familjes ë Pejgamberit).
-E para tha: “Unë jam nëna jote, Hava”
-e dyta tha : “Unë jam Ummi Kulsumja, motra e Musas.”
-E treta tha: “ Unë jamë Asija Bint Muzaim”
-E katërta tha: “Unë jam Merjemja nëna e Isasë”
- Kemi ardhur të të ndihmojmë thanë të gjitha së bashku, jemi shumë të gëzuar që kemi nderin të lidhim në lulak të ri!
Lindja e Fatimes ishte përgëzim dhe nënçmim. Besimtarët e mirëpritën sepse besonin në caktimin e Allahut, ndërsa injorantët dhe smirëkeqit e ofendonin babin e kësaj foshnje, në vend të urimit i thoshin “ebter” që ishte ofendimi më i ulët për një mashkull që donë të thotë “farësosur, pa trashëgimtarë”. Injorantët pabesimtarë i thoshin,
- “ O Muhamed, ti thua se je i Dërguari dhe i Dashuri i Zotit, po të kishte dashur Ai ty, pse nuk të dërgoi një djalë, pse po punon për Të, kush do ta vazhdoj punën tënde misionin tënd profetik, ti nuk ke djalë ti je farësour, kur do të vdesësh emri yt do të tretet në faqe të dheut, s’do të ketë njeri për të vazhduar rrugën tënde”
Por nga ana tjetër Allahu i Lartësuar e përuroj të Dashurin e tij me këto fjalë:
بسم الله الرحمن الرحيم إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ اِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ
|
Në emër të Allahut të Gjithëmëshirshmit Mëshirplotit.
Ne të dham ty, me të vërtet të mira shumë të mëdha.
Prandaj falu dhe preje kurbanin për Zotin tënd.
Ai që të urren ty, me siguri Ai është farësosur ( Kur’an- Surja Kewther.)
Mentaliteti i arabëve ishte i till, se vetëm përmes fëmijët mashkull mund të vazhdojë dhe trashëgohet fisi dhe lloji i tyre, dhe se trashëgimia vazhdon vetëm përmes djalit e kurrsesi vajzës. Femra ishte e zhytur në greminën e mundimshme, që neve na mjafton ta kuptojmë rastin e vajzës së gjorë të Omer Ibnul Hatabit, që e varrosi vajzën 10 vjeqare me duart e tij, ndërkaq duart e vajzës e fshinin djersën e babait që e gërmonte varrin për të.
Kësaj here Allahu vërtetoi se përmes fëmiut femër do të trashëgohet e gjithë bota me bijtë e saj lider shpirtëror, që ende na udhëzojnë me këshillat e tyre të kohë pa koheshe që janë në pranin tonë me Imam Zamanin a.s.
Ndërkaq ata që iu lavdëruan se kanë nga katër djem e më shumë, ata Allahu i bëri farësosur “اِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ” edhe pse kishin pasur fëmijë mashkull, turpet dhe ligësitë e djemve të tyre mbetën tragjedi trishtimi në këtë botë, që të tjerët të marrin shembull për të keq, dhe kjo u bë ashtu si deshi Zoti ata mbetën farësosur, e njerëzia prej atëherë e deri më sot askush nuk emroi fëmijën e tij Jezid e Muavi, ata mbetën për mallkim, ndërsa Familja e Pejgamberit i dha nderë gjithë botës me emrat e bukur Hasan e Husejn.
Lindja e Fatimes s.a. ka qen lindje e veçantë, sepse ajo nuk ka lindur për të jetuar, por ka ardhur në këtë botë që të mund të lind në botën tjetër dhe të jetë lidere e Xhenetit me gratë më të çiltra, më të pastra, më të devotshme që e meritojnë pranin e saj. Allahu ka treguar me qenien e saj, etikën, edukatën, përsosmërinë, sinqeritetin, çiltërsinë, mëshirën devotshmërinë, sakrificën, që njeriu i thjesht nuk mund t’i posedojë të gjitha këto virtyte, por vetëm nëse e merr shembull Hazreti Fatimen s.a., babain e saj Pejgamber burrin dhe fëmijët e saj lider.
Ajo nuk ka lindur për të vdekur, ajo ka qen e veçantë, është lindur nga zanafilla e Dritës, është ngjizur nga trupi i Dritës, ka ardhur në këtë botë nga duart e Grave të Dritës, është rritur duke e parë dritën e shenjët të Xhebrailit që fliste me babain e saj, dhe ka jetuar me grimcat e dritës, gjersa është takuar me Dritën më të madhe që ka qen pjesë e dritës së saj.
Ajo nuk është asgjë tjetër veçse Dritë.
“ ATESH NIST, BELKI NUR EST,
NURUN NUR, BISMIL-LAHI NUR, NURUN NUR ,
NURUN ALEN NUR , JANI FATIME”
“Zjarr nuk është, ndoshta dritë është.
Dritë e dritës, në emër të Zotit Dritë,
Dritë përmbi drita, dritë mbi të gjitha dritat, është pra Fatimja”
Parashtrojë pyetje vetes sime se si mund të kuptohen, interpretohen këto tekste kur’anore dhe ndodhi të veçanta në kohën tonë bashkëkohore?
Dikush mund të thotë se janë mit.! Me dritën ka të bëjë edhe Merjemja, andaj si është e mundur që Merjemja të lind një fëmijë pa baba, apo Fatimja të lindet nga katër gratë e xhenetit pa fizikën por me nurin e tyre, si është e mundur që Fatimja të mbetet një burim KEWTHER i pashtershëm deri në ditë të Kijametit?
Është thënë që moti se mitet janë krijimtari dhe art. Ato përbëhen nga përralla, legjenda e folklor. Por, sot qarkullojnë shume hipoteza se si arti gjithmonë i ka paraprirë shkencës. Kur e kanë pyetur V. Nabakovin lidhur me shkencën dhe artin ai ka thënë:“ Nuk ka shkencë pa fakte dhe art pa zbukurime”, pra artisti a krijuesi trajton jo vetëm pamjen e jashtme të realitetit, por edhe të brendshmen që përbehet nga fantazi, mite, ëndrra, ndjenja, shpirt.
Deri para një shekulli, shkencëtarët merreshin vetëm me anën e jashtme të lëndës duke studiuar formën, lëvizjet, përbërjen fizike, forcën etj. Në vitin 1905, Ajnshtajni doli me idenë se “drita mund të jetë objekt fizik i përbërë nga grimca shume të vogla të quajtura fotone.” A nuk ishte provuar për qindra vjet me eksperimente se drita ishte thjesht një valë, ndërsa tani Ajnshtajni, i ri në moshë e në shkencë, thyente çdo ligj shkencor duke thënë se drita përbëhej nga grimca fizike. Ajnshtajn ndihmoi për të provuar se drita është edhe materie. Por i nisur nga një arsyetim i ngjashëm i përmbysur, del se bota është jo vetëm fizike por edhe shpirtërore. Ajnshtajni ishte hebre dhe Talmudi (libri i shenjtë hebraik) përmban edhe një bisedë midis Zotit dhe Abrahamit:
Zoti: - “Po të mos isha Unë, ti nuk do të ekzistoje”
Abrahani:- “Po Zot është e vërtetë e të jam mirënjohës. Por po të mos isha unë, Ju nuk do të njiheshit”.
Rasti tjetër lidhur me dritën dhe Profetin Muhamed s.a.a është i njohur dhe i argumentuar, se kur i Dashuri i Allahut fliste me Xhebrailin që ishte me përbërje të dritës, për të më nuk kishte rëndësi fizikja por bisedonte drita me dritë, pra shpirti me shpirt, e Drita e Fatimes ishte në një qoshe të dhomës që e shikonte me syrin e saj të dritës babain e saj pejgamber duke biseduar me shpirtin e shenjët të Xhebraili, dhe kënaqej me ato bisedime që iu ishte lejuar vetëm asaj.
Me dritën e shenjët kishte të bëjë edhe Imam Aliu (pqmt), ishte i plagosur me një shigjet në këmbë, të cilën ishte shumë vështirë për ta nxjerr nga këmba dhe trupi po helmohej, mjekët nuk kishin zgjidhje më të mirë, duhej prerë këmba. Por këtu urdhëroi Pejgamberi dhe i tha: -Kur të hynë Aliu në namaz atëherë operojeni atë, dhe kështu u bë. Gjersa Aliu ishte në namaz fizikja e tij nuk ndiente asgjë, e shigjeta e helmuar u largua pa asnjë uh e rënkim, sepse Aliu a.s. ishte nur, dhe fliste nuri me Nurin.
Ky dialog bëhet midis natyrës dhe njeriut, trupit dhe shpirtit, kohës dhe hapësirës, mitit dhe krijimit, e njeriut në vetvete midis pjesës së djathtë e të majtë të trurit. Gjithashtu, dialogu Zot - Ibrahim tregon se njeriut gjithmonë i është dashur të besojë e njëkohësisht të shohë me dyshim atë që beson. Por të devotshmit janë ata që besojnë në të fshehtën, “Eledhine juëminune bil gajbi.
Kanë kaluar mijëra vite ku Mejremja dhe Fatimjeja, prej besimtarëve të krishterë dhe muslimanë, që përbëjnë afër gjysmën e njerëzimit, e besojnë si një shenjë nga Zoti fuqiplotë, ndërsa gjysma tjetër këtë shenjë nuk pranon si besim, por e shikon me dyshim.
KARKTERI DHE PERSONALITETI I HAZRETI FATIME ZEHRAS SHEMBËLLTYRËS FEMRORE
Për çdo femër myslimane është me rëndësi që të bijën e Pejgamberit (pqmtf), ta konsiderojë si një shembull të përkryer e një model të rrallë. E vërtetë është se Fatimja ishte një personalitet krejt tjetër nga të gjitha femrat e botës. Në mënyrë të përmbledhur mund të themi se është pjesëz e Resulullahut, që mori shumë nga virtytet e lavdëruara e cilësitë e tij të rralla. Rritja dhe prania e Fatimes pranë babait Pejgamber dhe Zonjës së Madhe nënës Hatixhes, e bënë që vjaza e tyre të arrijë një shkallë të lartë në besim, dituri dhe përkushtim.
Ne, të pranishmit e shekullit XXI duhet të jemi krenar që kemi një model shembullor për nënë baba dhe fëmijë, e ky shembull është Familja e përkryer e Pejgamberit s.a.a. (pqmtf). Hazreti Fatimja s.a. ka pasur fatin e madh të lind e jetoj me prindër shumë të ngritur me virtyte të larta njerzore, por çka duhet të bëjmë ne? A jemi ne fëmijë të dikujt, e jemi ne nëna të dikujt, a jemi ne baballarë të dikujt, a jemi ne bashkëshorte të dikujt, a duhet të hulumtojmë jetën e të mëdhenjve të botës, çka ka mundësi të praktikojmë nga këto njohuri të mara, a mund të puqen ndodhit e para katërmbëdhjetë shekujve në këto ditët e sotme? Këto janë pra pyetjet që duhet të na preokupojmë dhe na shtynë që të formojmë një jetë më ideale, sepse është fati jonë që neve na ka zgjedh Zoti të jemi nga Umeti Muhamed, dhe se duhet të jemi mirënjohës, se për hir(hatër) të Muhamedit (pqmtf), Allahu na mëshiron dhe largon ndëshkimin, ashtu siç na ka premtuar Ai, e jo siç e meritojmë ne.
Shtrohet pyetja, çka duhet të bëjmë ne?
Të gjitha gjeneratat e tashme dhe të ardhshme të umetit Muhamed duhet shfaqur inteligjencë, kujdes, shkathtësi, sakrificë, dashuri ndaj virtytit dhe karakterit të Hazreti Fatimes s.a. Gjithë kjo kërkon një punë të madhe për të cilën duhet bindje dhe durim, dhe kërkon të kemi një vizion më të largët për ardhmërinë e bukur të shoqërisë, vetëm atëherë ne do të jemi në gjendje të marrim hapa për të ndryshuar jetën tonë duke e pas shembull Hazreti Fatimën dhe shtëpinë e saj.
Ngjizja e Fatimes (pqmt) në trupin e Nënën Hatixhe ishte një porosi nga Allahu që ia përcjelli të Dashurit të tij gjersa ai ishte në Miraxh, ndërsa molla e xhenetit që ia dhuroi Meleku Xhebrail, ishte eliksir i dashurisë hyjnore në mes qiftit të mrekullueshëm.
Fatimja s.a. nuk kishte vëllezër për të lozur me ta, por ajo e donte aq shumë babain e saj sa që nuk e ndiu mungesën e vëllait, bile të kundërtën e saj ajo e ndjeu kënaqësinë dhe përgjegjësin që nga fëmijëria se duhet të kujdeset për babain e saj me një fuqi dhe guxim mashkullor sa herë që të paraqitet nevoja.
Duart e saja të vogla shumë herë janë gëzuar, sepse sa herë që hynte brenda në shtëpi, babai ia puthte me buzë të ngrohta dhe i ledhatonte me mjekrën e tij. Ato duar të vogla shpesh herë kanë qen të zëna duke ia pastruar fytyrën e babait për t’ia parë shikimin e pikëlluar që ia sjellin mushrikët e pa nderë. Duart e saja më vonë u bënë shumë të shkathta në çdo sferë të jetës, si në luftë e në liri lidhën plagë me dhimbje e dashuri për shehid e gazali.
Sytë i kishte ngjyrë gështenje, kur ato nguliteshin në një vend ato rrëfenin shumë, lëkura e bardhë me një hije të shkëlqyer ia vinin në dukje vetullat e saj si hëna pesëmbëdhjetëshe. Sytë e saj panë shumë, e panë vdekjen e nënës që në fëmijëri, por e panë edhe dritën e Xhebrilit kur fliste me babain e saj. Pejgamberi e mësonte se shikimi i fëmijut në sytë e prindërve është ibadet (vepër adhurimi), andaj ata babë e bijë ishin si bebëza e syrit të njëri tjetrit, dhe bënin ibadet duke e shikuar me respekt.
Të folurit e saj që nga fëmijëria ishin të lidhur me zemrën dhe arsyen, sepse veprimet e babait, kështu e kishin mësuar dhe ndikuar. Ajo fliste fjalë të shenjta që nga fëmijëria e hershme duke u rritur me ato fjalë Kur’anore nën hijen e Shpalljes. Rrjedhshmërinë e të folurit e trashëgoi nga babi i saj e më pas e përforcoi nga burri i saj Imam Aliu a.s. Kur Fatimja fliste njerëzit shpesh përloteshin nga fjalët e saj, fjalët e saja ishin të drejta, të sinqerta, të matura me zgjuarsi me çiltërsi. Fjalët e saj të jepnin besim e vullnet për të ardhme, ajo kurrë nuk fliste fjalë të trishtueshme pesimiste, por vijat e fytyrës së saj flisnin për një optimizëm dhe nxitje që njerëzit Islamin e pranonin me dashuri e jo me frikë.
Ecja e Fatimes s.a. ishte e njëjtë si e babait të saj, kishte aq shumë ngjashmëri në të ecur sa që ata nuk ishin dy persona ata ishin një në esencë, prandaj i Dashuri Allahut shpesh herë thoshte “ Se Fatimja është pjesë e trupit tim, Fatimja është nga unë, çka jam unë për burrat Fatimja është për gratë e shumë fjalë tjera të bukura”.
Me një fjalë ajo ishte filozofe e kohës, ajo nuk e zgjedhi të lehtën e jetës por ajo e zgjedhi të drejtën, dhe lëshoi këtë botë për shkakë të drejtës, dhe i la jetim katër fëmijët e saj të mitur të pa ngopur me dashurin amnore, i la jetim nën mbikëqyrjen e babit, sepse edhe vet mbeti jetim nën mbikëqyrjen e Pejgamberi s.a.a. Fjala jetim është fjalë më e dhembshur, këtë dhimbje e përjetojnë ata që janë jetim, andaj jetimi ka gëzimin dhe Shefaatin ( mbështetjen) më të madhe të Hazreti Fatimes e të Pejgamberi s.a.a. i cili u lind jetim pa baba dhe mbeti jetim i vogël pa nënë. Ndërsa babai i të gjithë jetimëve të botës u bë Imam Ali a.s. që e trashëgoi këtë përkujdesje nga babi dhe nëna e tij të cilët e rritën Muhamed edhe pse kishin shumë fëmijë e varfëri.
Fatimja ishte gjëja e vetme mbas vdekjes së zonjës së Madhe Hatixhe. Fatimeja ia sjellte lumturinë dhe shpresën e vazhdimësisë së punës së të tij të shenjët Islame. Por Fatimja ishte edhe shtrëngim i shpirtit të Pejgamberit s.a.a. kur i kujtonte vuajtjet e saja që do të i ndodhin në jetën pas kalimit të tij në botën tjetër.
Jeta e Fatimes ishte legjend mbi legjendat, roman mbi të gjitha romanet e vërteta, elegji mbi të gjitha elegjitë, shenjtëri mbi të gjitha shenjtërit, mesazh mbi të gjitha mesahet.
FATIME ZEHRA S.A. DHE FEMRA SOT
Ishte një femër e madhe e quajtur Fatimetuz Zehra s.a. që gjërat i shikonte me një diapazon të gjerë dhe depërtues për çdo sferë të shoqërisë. Përveç femrave dhe njerëzve të saj ajo iu drejta mbar njerëzimit, njerëzve të shtypur anë e mbanë botës duke shpërndarë mesazhin e ideologjisë së Shenjët Kuranore. Ajo ishte “eksplozion i dritës” e babi i saj ishte “njeri i cili Islamin e zbriti nga yjet në tokë”, gjithashtu simbol i egzistencës së saj, ishte “çlirimi i gruas si dhe avancimi i statutit të saj në shoqëri”.
Vlerat dhe imazhin shembullor, femrës ia ka dhurua Allahu xh.sh. në mënyrë që ajo të jetë simbol dhe pjesë e shëmbëlltyrës së femrës dinjitoze me të gjitha të drejtat e saja femërore duke pasur për shembull të saj hz. Fatimetuz- Zehran s.a. Fatimja ishte e shkëlqyer sepse ishte e përkrahur nga meshkujt më të mirë të botës me babain e saj të përkryer Pejgamberin Muhamed s.a.a. dhe burrin e saj të lartësuar me virtyte, Imam Aliun a.s.
Shoqëria e cila mendon për pozitën e vërtet të gruas, qëndrimin e bukur të saj, çiltërsinë e saj, pozitën e ndritur që ia ka dhuruar Krijuesi, duhet ta ketë bazë dhe model personalitetin e Hz. Fatimes s.a. që është dhuruar për gjithë femrat si shëmbëlltyra e vetme dhe e pashmangshme.
Morali i Hz.Fatimes është tërësia e parimeve, e normave edhe e rregullave që janë shpallur në Kur’an. Sjellja e saj lidhet me nderin, sjelljen e ndershme, me tërësinë e forcave të brendshme që e shtynin të veprojë, të qëndrojë dhe të plotësojë çdo detyrë kur’anore. Morali i saj rrjedh nga fetrati i Pejgamberit dhe prehri i nënës Hatixhes.
Hazreti Fatimja s.a. ishte mësuesja e etikës, që ia mësoi njerëzimit e sidomos femrës, parimet, normat dhe rregullat e sjelljes së njerëzve në shoqëri. Ajo merrej me çështjet se çfarë është e mirë dhe çfarë është e keqe, çka është hallall, çka është haram, si mundemi ne të bëjmë dallimet mes tyre, a është e mira dhe e keqja e njëjtë për të gjithë. Hz. Fatimja (a.s.) në jetën e saj të shkurtër tokësore, etikën islame kur’anore, jo vetëm që e ka njohur në hollësi, por ajo e ka zbatuar me devotshmëri.
Hazreti Fatimja s.a.ishte psikologja më e famshme, ajo ia mësoi njerëzve se ndërgjegjja është forma më e lartë e pasqyrimit të realitetit objektiv si veçori e veprimtarisë së trurit të njeriut, zemrës dhe shpirtit. Është aftësi njerëzore përvetsimi i diturisë, ndërkaq dituria Kuranore që ia mësonte njerëzimit Familja e Pejgamberit s.a., është dritë mbi çdo dritë, që zhvilloi ndjenjat, ngacmoi shpirtin dhe vetëdijësoi mendjet e njërzimit.
Ndjenjën e ndërgjegjes çfarë na mësonte hasreti Fatimeja s.a. nuk arrihen nga mendja, por nga zemra, andaj ajo punonte shumë për të zhvilluar ndërgjegjen që është një shkallë e veçantë e vetëdijes njerëzore, e cila është dhuratë nga Drita Hyjnore. Ndërgjegjja e Hz. Fatimes (a.s.) ishte e plotësuar andaj dinte njerëzve tua mësonte sepse ajo për te kishte punuar sipas Kur’anit të madhëruar.
Sikur mashkulli ashtu edhe femra kanë nevojë për sjelljen e lirë në suaza të normave Kuranore, andaj kultivimi i moralit është përbërsi kryesor për formësimin e një shoqërie. Feja Islame nuk bënë dallim në mes mashkullit dhe femrës, në bazë të doktrinës Islame njerëzit ndahen sipas shfaqjes nga ana e vlerave morale të devotshmërisë, respektit, kualiteteve etike e shpirtërore. Në bazë të kësaj që cekëm, i lejohet edhe burrit edhe gruas ti kultivojë këto vlera të jashtëzakonshme që do të ishin burim kryesor i një familje të lumtur. Ditën e gjykimit do të gjykohen çdo njëri shpirt, në bazë të vlerave dhe virtyteve morale, pa marr parasysh gjininë.
Shembëlltyra dhe mësimet e Hazreti Fatimes na mësojnë se veprat e mira të besimtarëve janë begati edhe për mashkullin edhe për femrën ashtu siç na përkujton edhe Allahu në Kuranin Famëlartë. Femra bashkëkohore myslimane është në mesin e dy zjarreve të mëdha. Asaj nuk i pëlqen tradita por edhe nuk i pëlqen konditat islame çfarë predikohen për fatë të keq nga persona jo përkatës, që rolin e femrës të krijuar nga vet ata, ia etiketojnë islamit.
- Athua a kanë faj këto femra?
-Jo ato nuk kanë faj, por ka faj neglizhenca e tyre, mos intersimi i tyre që ta studioj statusin që ia ka dhënë Zoti e jo robi. Këtë zbrazëti të mosnjohjes së tyre e keqpërdorin krijesat meshkuj, qoftë ai babai, vllau apo burri injorant dhe jobesimtarë.
-A është ajo fajtore?
-Jo jo, ajo nuk është fajtore, por është fajtor guximi i saj sepse ia kanë marrë. Ajo që moti është e mësuar që është krijuar nga brinja e Ademit. Ajo që moti është mësuar se është fajtore për daljen e mashkullit nga xheneti. Asaj që moti ia kanë fiksuar se është krijesë më e dobët se burri. Ajo që moti e ka të njohur se nuk vlen sa vlen burri. Ajo që moti e ka në kokë se duhet të jetë e dëgjueshme ndaj burrit.
Unë të gjitha këtyre i them jo dhe atë JO me të madhe. Sepse nëna ime Hava nuk është e krijuar nga brinja e Ademit, por u krijua e ngjajshem me natyrën e Ademit, bile me gjini më të bukur se të Ademit. JO ajo nuk e nxori Ademin nga Xheneti por kështu Allahu deshi. Jo, ajo nuk është më pak me vlerë se sa mashkulli, bile vlerat e saj janë më të mëdha se sa të mashkullit, ajo është më e ngritur ani se s’ka qen pejgambere, por mos harro se Isa a.s. ka pas Nënë dhe nënë ke edhe ti dhe shumë mirë e din sa vlen për ty. Jo, ajo nuk duhet gjithmonë të dëgjoj por edhe të dëgjohet. Ajo nuk duhet të luhas kokën për pohim në çdo mendim të babait, vëllait apo burrit, por duhet të ketë durim e urtësi që gjinin mashkullore ta bëjë që të luhas kokën për miratim dhe pohim. Merreni me mend po të e kishte luhatur kokën për pohim e ndershmja Asija r.a. para burrit të saj pabesimtarë.
Neve bijtë e Hazreti Fatimes s.a. na ka mësuar, se nëse nuk e largon të keqen nga burri jot atëherë mos u habit se një ditë edhe ti do të gjendesh në të. Me këtë e kuptojmë se ne femrat jemi edukatoret e kombit edukatoret e njerëzisë andaj kemi vlera dhe përgjegjësi shumë të mëdha. Ne kërkojmë nga meshkujt e ndershëm të na përkrahin, të na japin hapësirë për veprim dhe të duartroskasin për sukseset e femrave musliamane . Ndërsa meshkujt e pa ndërgjegjshëm ne do ti luftojmë qoftë edhe burrat tonë, do t’i luftojmë dhe kërkojmë që nëse nuk janë të gatshëm të na përkrahin, atëherë kërkojmë të drejtën tonë që mos të na pengojnë në punë të mira.
Pikërisht për t’u ngritur në shkallët e larta të moralit shoqëror na duhet femra dhe prapë femra deri në ditë të kijametit. Femra me plotë kuptimin e fjalës, është e vetmja krijesë që ka një rol shumë madhështorë që ia ka falur Zoti, andaj nuk ia vlen të kursejmë vetën tonë e të mos punojmë për bijat tona dhe pasardhësit e njerëzimit. Rezultati punës sonë është mashkulli, andaj unë them se: “nuk ka mashkull të keq por ka femra të këqija” qoftë ajo nëna e burrit tënd apo ti vet për fëmijën tënd.
Të nderuar meshkuj, emri nënë është i shenjët, andaj edhe nëse ajo ka gabuar në edukimin tuaj, mos e lejo këtë emër ta njollosësh me sjelljen e ligë ndaj gruas, familjes dhe shoqërisë. Fillo, merre një hap në jetë, e ke shembullin më të mirë Pejgamberin s.a.a. që ka qenë burrë i botës që kurrë në jetë nuk ka kërkuar nga gratë e tija që ta shërbejnë qoftë edhe me një gotë ujë.
Ju motra të nderuara, keni një rol të shenjët në krijim, Nëse jeton në një kulm dhe rreth jo të rregullt, mos iu dorëzo jetës, ti je ajo që duhet të ndryshosh rrethin ku jeton, ti je ajo që duhet të kesh forcë, ti duhet të jesh kampione e botës ashtu siç ka qenë vajza e Pejgamberit s.a.a Hazreti Fatimja s.a., edhe pse ajo ka pasur fatin e madh që të ketë një babai si Muhamedi s.a.a., të ket një burr si Aliu a.s., që ka mundur shumë lehtë të krijoj një familje të mrekullueshme.
Mos u dëshpëro! A dëshiron të jetosh bashkë me Hazreti Fatimen në Xhennet? A dëshiron që jeta në këtë botë të shëmbëllej me mënyrën e të jetuarit të saj? Nuk është aspak vështirë. Ti duhet të jesh e lumtur që ndoshta jeton në një familje me një burrë jo të edukuar, por ti duhet të jesh fatlume, sepse durimi dhe urtësia jote do të shpërblehet, ti do të shpëtosh një njeri, ti ke edukuar një brez të tërë. Zoti e dinë pse ty të ka caktuar për atë bashkëshortë, sepse ti do të jesh kampione. Kampioni duhet të ushtroj me ditë të tëra për të arrit në atë pozitë, normal ka vështirësi, ka thyerje këmbësh , duarsh e tjera, por qëllimin e ka të bëhet kampion, në momentin kur bëhet kampion vinë të gjitha shpërblimet, dhe për një reklamë të vetme merr famë dhe miliona para. Ti mos dysho në shpërblimin e Allahut të Lartësuar.
مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ
“Kush bën vepër të mirë, qoftë mashkull ose femër, e duke qenë besimtar, Ne do t'i japim atij një jetë të mirë (në këtë botë), e (në botën tjetër) do t'u japim shpërblimin më të mirë për veprat e tyre.”
Zakonisht çdo punimi i jepet një përfundim, por nuk mund të kem kompetenca të tilla të jap një përfundim këtij punimi, sepse Hazreti Fatimja s.a. është një oqean i pa fund dhe kurrë nuk përfundon. Sidoqoftë, ia vlen që për këtë Femrës të Madhe në vend të përfundimit do të jap një dëshmi me emrat e saj të njohur, e pastaj çdo njëra nga ne emrat e saj emrat e saj ti përvetësojmë për të mirat tona njerëzore.
Pra Hazreti Fatime Zehra s.a. me emrat e saj dëshmohet dhe kuptohet.
Hz. Fatimja është: Sayyidah kulli nisā i’l Jannah, Prinjëse e të gjitha grave në Xhennet.
Hz. Hatimja është: Ez-Zehra: E shëndritshmja, dritë shkëlqyese.
Hz.Fatimja është: Batul: e pastër, virgjëreshë.
Hz.Fatimja është: Ma’sumah: E pamëkate.
Hz. Fatimja është: Merhuma; E mbështjellur me Mëshirë t’Allahut.
Hz. Fatimja ësht: Raki’ah: E përulura ndaj Allahut.
Hz.Fatimja është: Saxhidah: Ajo që gjente kënaqësi në sexhde ndaj Allahut.
Hz.Fatimeja është Saimah: Ajo që agjëronte për Allahun..
Hz.Fatimja është Sāniyah: Virtuoze ndaj Allahut.
Hz.Fatimja është: Abidah: Adhuruese e Allahut
Hz.Fatimja është: Velajjah: Shenjtore e Allahut
Hz.Fatimja është: Vafijje: Përplotë besim ndaj Allahut
Hz.Fatimja është: Zekijje: E pastër, para Allahut
Hz.Fatimja është: Radijjah: E kënaqur me Allahun
Hz.Fatimja është: Alijje: E lartësuar tek Allahu
Hz.Fatimja është: Safijjeh: E zgjedhur prej Allahut...
Allahum-me sal-li ala Muhemed ve alihi Muhamed.
Literatura dhe burimet kryesore:
1. KURANI i madhërishëm
Përktheu kuptimin e tij nga gjuha arabe: Prof.Dr. Feti Mehdiu Prishtinë 1998
2.Murteza Mutahari “Të drejtat e gruas në islam” Prishtinë 2003
3.Armstrong, Karen. "A Short History of Myth". Knopf, Canada, 2006.
4.Albert Einstein: His Life and Universe by Walter Isaacson, New York, 1984
5. Shkrimi Shenjt, Besëlidhja e Vjetër dhe Besëlidhja e Re, Përktheu dhe shtjelloi Dom Simon Filipaj, Drita, Ferizaj, 1994.
6. Çaushi, Tefik, “Fjalor i estetikës”, Tiranë, 1998