Eksperti rus: Irani ka qenë duke vepruar si armiku ideologjik më i qëndrueshëm në botë i Perëndimit për 40 vjet

Publikuar në Jan. 11, 2021, 12:50 a.m.

Ka mbetur vetëm një sistem ideologjik në botë që prezantoi veten si një alternativë. Unë jam duke folur për shoqërinë islamike dhe modelin shtetëror të Iranit, i cili është një kundërshtar i globalizmit perëndimor, shoqërisë së konsumit dhe materializmit teknokratik. Nga ana tjetër, si të gjithë popujt e mëdhenj, edhe iranianët, pasardhës të një prej civilizimeve më të vjetra në botë, nuk janë të lirë nga mendimi Mesianik.

"Irani ka vepruar si armiku ideologjik më i qëndrueshëm në botë i Perëndimit për dyzet vjet, kështu që Izraeli është vetëm një pjesë e civilizimit perëndimor që është zhvendosur në Lindjen e Mesme."

Petr Akopov, analisti kryesor i Agjencisë Ruse të Lajmeve RIA Novosti, bëri komente të jashtëzakonshme në artikullin e tij të botuar në Ria.ru pas vrasjes së Fahrizade (1 dhjetor 2020):

"Pas Revolucionit Iranian, u krijua një sistem unik politik - një teokraci Islame e kombinuar me një demokraci elektorale. Pas rënies së BRSS (Bashkimit Sovjetik) dhe projektit komunist, në botë mbeti vetëm një sistem ideologjik që prezantoi veten si një alternativë. Unë jam duke folur për shoqërinë islamike dhe modelin shtetëror të Iranit, i cili është një kundërshtar i globalizmit perëndimor, shoqërisë konsumatore dhe materializmit teknokratik. Nga ana tjetër, si të gjithë popujt e mëdhenj, edhe iranianët, pasardhës të një prej civilizimeve më të vjetra në botë, nuk janë të lirë nga mendimi Mesianik.”

"Po, iranianët janë shiitë, ose ata i përkasin pakicës së botës islamike - por të paktën dëshira e tyre qëndron në bashkimin islamik. Bota islamike përbëhet nga një e gjysmë apo edhe dy miliardë njerëz. Nuk është një pjesë e vogël e popullsisë botërore dhe ata jetojnë të bashkuar në një ndjenjë besimi dhe solidariteti. Për globalizuesit, Islami është caku më i kërkuar pasi është një shoqëri tradicionale që nuk mund të rindërtohet në një mënyrë të dëshirueshme konsumator-hedoniste. Por bota islamike është e ndarë si nga ana fetare ashtu edhe politike, në dhjetëra shtete dhe popuj. Ato mund të manipulohen si duke vendosur vendet kundër njëri-tjetrit, ashtu edhe duke krijuar projekte dhe shtete të drejtuara. Perëndimi e ka bërë këtë për shumë vite, duke parandaluar shfaqjen e një lideri që mund të drejtojë Umetin Islamik ".

"Por këtu Irani del në skenë dhe ky vend kërkon jo vetëm pavarësi, por edhe të drejtën për të bashkuar të gjithë muslimanët kundër presionit të jashtëm dhe përpjekjeve për t'i manipuluar ata. Lufta e Jeruzalemit është bërë një simbol i rezistencës së Islamit ndaj Perëndimit. Ky është një qytet i marrë jo vetëm nga Izraeli, por nga i gjithë Perëndimi si një i tërë. Nuk është rastësi që njësia e drejtuar nga Sylejmani quhet me emrin arab të qytetit të Jeruzalemit ‘Kudus’.”

Irani mbështet rezistencën e drejtë të palestinezëve dhe libanezëve

"Irani është armiku i Perëndimit dhe Izraelit, i cili pushton Palestinën dhe nuk dëshiron të kthejë Jeruzalemin Lindor. Izraeli ka refuzuar të çlirojë Jeruzalemin Lindor për më shumë se gjysmë shekulli, pavarësishtë rezolutave të OKB-së dhe pozicionit të shumicës së vendeve të botës. E drejta e të fuqishmëve? Po, por atëherë nuk duhet çuditur për të drejtën e tij për rezistencë. Irani, më shumë se kushdo tjetër në botën islamike, mbështet ata që qëndrojnë kundër pushtimit ose agresionit izraelit, palestinezët dhe libanezët.”

"Si përgjigje, SH.B.A. dhe Izraeli po demonizojnë Iranin në çdo mënyrë të mundshme: ai është shpallur mishërimi i djallit, është përfshirë në listat e shteteve që mbështesin terrorizmin dhe i është nënshtruar sanksioneve të ndryshme ndërkombëtare. Pse sanksione ndërkombëtare? Sepse e gjithë bota ka frikë se Irani natyrisht do të dëshirojë të marrë një bombë atomike për të shkatërruar Izraelin menjëherë.”

"Dhe në vitin 2013, lideri më i madh i Iranit, Ajatollah Khamenei, lëshoi ​​një fetva duke deklaruar se armët bërthamore janë të papranueshme sepse ato kundërshtojnë Islamin, por përsëri u përballen me një embargo. Por Irani nuk ka hequr dorë nga 'zgjerimi' i tij në rajon, i cili përdoret nga Izraeli dhe Sauditët (rivalët kryesorë të Iranit për sa i përket ndikimit si në rajon ashtu edhe në botën islamike) për të frikësuar Perëndimin dhe veten e tyre. Për më tepër, ajo bëri më shumë përparim. Iran;i forcoi pozicionet e tij në Irak dhe Liban, dërgoi një ushtri për të ndihmuar Asadin në Siri, mbështeti kryengritësit e Jemenit. Këto janë sukseset më të mëdha të Iranit (shembulli më i spikatur është Iraku) që janë rezultat i humbjeve dhe dështimeve të Perëndimit.”

"Nëse Irani vepron pa u menduar ashtu si Shtetet e Bashkuara dhe Izraeli, atëherë situata mund të jetë ndryshe. Po, nuk është e paprekshme, por më e rëndësishmja ka një strategji afatgjatë. Një strategji e thjeshtë: Herët ose vonë Perëndimi do të duhet të tërhiqet nga Lindja e Mesme. Regjimet arabe miqësore me Perëndimin kanë humbur shumë nga respekti i popullit të tyre duke adoptuar një mënyrë jetese të papërshtatshme për myslimanët dhe duke iu bindur në mënyrë të pandershme amerikanëve dhe botës së huaj. Askush prej tyre nuk i dha përparësi luftës së Jeruzalemit dhe luftës për të drejtën e muslimanëve për të jetuar në tokat e tyre sipas ligjeve të tyre, por Irani e bëri.”

“Ndërsa, askush nuk do ta ndihmojë Izraelin, i cili ka kohë që është duke marrë armë bërthamore në mënyrë të paligjshme, përkatësisht, fshehurazi, pasi nuk ka mundësi të mira në strategjinë e tij aktuale.”

"Një sulm ndaj Iranit do të çojë në një luftë të madhe në Lindjen e Mesme ku do të përfshihen të gjithë, përfshirë edhe ata që e provokuan atë."

"Presioni dhe izolimi mbi Iranin nuk do të sjell dobi, dhe kjo nuk është për shkak se se Irani herët a vonë do të marrë një bombë atomike dhe do ta hedhë mbi Izraelin. Jo! Irani nuk do ta bëjë këtë, por do të vazhdojë të ndihmojë forcat në botën islamike që nuk mbështesin përpjekjet e Izraelit për të ruajtur status quo-në në Palestinë dhe Jeruzalem. Dhe kjo luftë herët a vonë do të përfundojë në disfatën e Izraelit, pasi të ketë humbur mbështetjen e aleatit të tij jashtë shtetit, i cili në mënyrë të pashmangshme do të braktisë rolin e tij si hegjemon botëror.”

"Pra, do të vrasë padrejtësia, e jo ​​ bomba atomike!"



Burimi : Medya Şafak