Netanjahu e sfidon presidentin Putin me krenari, shpërfillje dhe arrogancë të madhe.

Kryeredaktoi i gazetës Rey al-Youm në Londër, Abdulbari Atvan shkroi se Izraeli e ka poshtëruar Rusinë duke e sulmuar qytetin e Latakisë, në të cilën ndodhet baza ushtarake ruse.

Në deklaratën e saj zyrtare, Ministria e Mbrojtjes e Rusisë i’a ka ngarkuar Izraelit gjithë përgjegjësinë për rrëzimin e avionit rus të tipit IL-20 në Siri. Ajo ka thënë se katër prej avionëve që sulmuan objektivat ushtarake në Siri e kanë përdorur këtë avion si një mburoj kundër raketave të Sirisë në rajonin e Latakisë dhe se në avionin e goditur kanë vdekur 15 ushtarë rus.

Ministri i Mbrojtjes i Rusisë, Sergei Shoigu zhvilloi një bisedë telefonike me homologun e tij izraelit, Avigdor Liberman dhe e paralajmëroi atë zyrtarisht se “Rusia do të ndërmarrë masat e nevojshme për t’u përgjigjur ndaj rrëzimit të avionit të saj”.

Para se të kalojmë tek detajet e kësaj përgjigjeje të pritur, duhet të thuhet se heshtja e Rusisë kundër sulmeve të Izraelit, që sipas sipas burimeve zyrtare izraelite, në 18 muajt e fundit kanë arritur në 207, ka poshtëruar Rusinë, e personalisht Putinin. Siq e dimë, që nga fillimi i këtij viti, Putini e kishte mirëpritur kryeministrin izraelit Benjamin Netanjahun tri herë dhe e kishte quajtur atë “mik”.

Udhëheqja izraelite po sillet në mënyrë poshtëruese dhe po e nënqmon qëllimisht mikun e tij rus për këto arsyje:

E para: Sulmi i fundit i Izraelit sulmoi pozicionet ushtarake të Sirisë në rajonin e Latakisë që gjendet pranë bazës ajrore Khmeimim. Ky është një kërcënim për bazën më të rëndësishme në shtëpinë e tij në Rusi dhe Siri dhe është një sulm provokativ që rrezikon jetët e pilotëve dhe ushtarëve të tij atje.

 E dyta: Udhëheqja ruse, e cila u koordinua me homologët e saj izraelit në operacionet ushtarake në Siri, pranoi se për sulmin në fjalë, Izraeli nuk kishte paralajmëruar deri në vetëm një minutë para sulmit. Ky është një turp i madh dhe nënkupton se atij nuk duhet t’i besohet si një partner. Po të ishin izraelitët të sinqertë në qëllimet e tyre, do të nevojiteshin disa orë për të treguar maturi në shmangien nga kjo masakër.

E treta: Ky sulm u realizua për të ndërprerë festimet e marrëveshjes strategjike të bërë në Soçi  në mes të presidentit Putin dhe homologut të tij turk, Regjep Tajip Erdogan vetëm disa orë para sulmit.

Nuk e dimë pse Latakia nuk ka reaguar menjëherë kur avionët rus në bazën ajrore të Khmemeimit hynë në zonat ‘e ndaluara’, pasi avionët izraelit shkelën hapsirën ajrore të Sirisë. Apo e tregoi reagimin dhe përmbajtjen e realitetit të këtij kundërshtimi të rusëve  ndaj nesh dhe të tjerëve pa ndonjë koordinim me liderët ushtarak rus, ashtu si në sulmet e mëparshme?

Këtë çështje po u’a lëmë ekspertëve ushtarak dhe e shohim të nevojshme të parashtrohet kjo pyetje: A do të jepet përgjigja hakmarrëse e Rusisë ndaj këtij poshtërimi menjëherë, pas disa ditëve,  javëve ose muajve?

Është e qartë se Netanjahu do të vazhdojë të provokojë rusët në Siri. Në deklaratën e tij zyrtare, ai premtoi se do të vazhdoj sulmet kundër Iranit në Siri dhe në bisedën e fundit telefonike me presidentin Putin lidhur me rrëzimin e avionit rus, ai e informoi Putinin për këtë insistim.

Për ne, ky është një kërcënim që Netanjahu e sfidon presidentin Putin me krenari, shpërfillje dhe arrogancë të madhe. Netanjahu po sillet sikur të ishte duke folur me presidentin e shtetit të Mikronezisë, popullsia e të cilit në Oqeanin Paqësor nuk i kalon as një milion banor, e jo si me presidentin e Federatës Ruse, një shtet i madh i cili bënë stërvitjet ushtarake më të mëdha në histori.

Sulmi i Izraelit ndaj objektivave ushtarake të Iranit apo Sirisë është një shkelje e së drejtës ndërkombëtare dhe sovranitetit të shteteve anëtare të Kombeve të Bashkuara dhe kjo nuk ka mbulim ligjor.  Duke përdorur dhunë, Izraeli po përpiqet të përfitoj nga rrethanat e luftës brenda shtetit të Sirisë. Prandaj, Rusia, si një anëtare e Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara dhe aleati i parë i Sirisë, nuk duhet të qëndroj e heshtur dhe të merret me koordinim, por të luftoj.

Ne nuk jemi të afërt me Moskën dhe me udhëheqësit ushtarakë dhe politikë të saj; dhe natyrisht, ne nuk e dimë si do të reagohet ndaj këtij poshtërimi të Izraelit. Megjithatë, mund të supozojmë se ka dy mundësi në këtë çështje.

E para: Përgjigja e rusëve vjen menjëherë drejtpërdrejtë. Me fjalë të tjera, e ndalojnë piraterin ajrore të Izraelit në Siri dhe ulin avionët izraelit.

E dyta: Siria forcon mbrojtjen e saj ajrore me raketa S-300 dhe S-400, në mënyrë që të mbrojë sovranitetin e Sirisë dhe t'i rezistojë sulmeve të ardhshme. Kështu  liderët rus  kishin bërë premtime më parë  dhe pastaj ishin tërhequr nga presionet e bëra nga Amerika dhe Izraeli.

Ne nuk e dimë se cilën alternativë do t’a zgjedhin rusët. Por kjo duhet të jetë parandaluese dhe duhet t’i jep fund veprimeve të Izraelit të cilat poshtërojnë presidentët e Sirisë dhe Iranit, e sidomos atë të Rusisë. Ne po presim që kjo çështje të dal në pah në ditët dhe javët në vijim dhe shpresojmë se kjo pritje nuk do të zgjasë shumë.