Është ftohtë që të ngrinë në Kiev, qyteti legjendar me kupolla të arta në brigjet e lumit Dnieper - djepin e qytetërimit të lashtë të Rusisë dhe një nga kryqytetet më simpatike të Evropës Lindore. Ky është një vend i rehatshëm dhe në vend të begatshëm, me qindra restorante të vogla dhe komode, me rrugë të drejta, parqe të bukura, me lum madhështor.  Vajzat janë të bukura dhe njerëzit janë të guximshëm. Kievi është më i rehatueshëm se Moska, dhe më e lehtë për kuletë. Edhe pse statistikat thonë se Ukraina është e shkatërruar ekonomikisht dhe populli i saj duhet të jetë aq i varfër sa afrikanët, në realitet ata nuk janë edhe aq  keq, në sajë të kujdesit të tyre fiskal.

      Qeveria ka subvencionuar për strehim dhe ngrohje, dhe është  shmangur nga zhvlerësimi i monedhës kombëtare dhe programit shtrëngues parashikuar nga FMN-ja. Jetesa me kredi nuk mund të shkojnë aq gjatë:Ukraina është dënuar nga borxhet e saj, kjo mund të ndodhë muajin e ardhshëm ose më shpejt, dhe kjo është një nga arsyet për rebelim të pranishëm.

    Një tërheqje - e - luftës mes Lindjes dhe Perëndimit për të ardhmen e Ukrainës zgjati më shumë se një muaj, dhe ka përfunduar për të gjitha qëllimet praktike në një fitore të bujshme për Vladimir Putinin, kështu ai ka shtuar sukseset e tij të mëparshme si në Siri dhe Iran. Problemi filloi kur administrata e presidentit Janukoviç shkoi në kërkim për kredi për riskedulimin e kredive të saj dhe për të shmangur falimentimin. Nuk ka pasur oferta.

  Ata u kthyen në KE për ndihmë, KE, kryesisht Polonia dhe Gjermania, duke parë se administrata e Ukrainës ishte e dëshpëruar, përgatiti një marrëveshje asocimi të ashpërsisë të pazakontë.

     KE është mjaft e vështirë për anëtarët e rinj të Europës Lindore, si Letonia, Rumania , Bullgaria. Këto vende kishin industrinë e tyre dhe bujqësisë që u shkatërrua,  njerëzit e tyre të rinj punojnë punë shërbëtorësh në Evropën Perëndimore, rënia e numrit të popullsisë së tyre ka tejkaluar atë të Luftës së Dytë Botërore.

    Por KE nuk ka para të tepërta, - ajo ka për të ofruar për Greqinë , Italinë, Spanjën. Në atë kohë, marrëdhëniet e Ukrainës dhe Rusisë ishin larg që të quheshin të mira. Rusët ishin bërë të pasur me paratë e naftës ,kurse Ukraina fajësojë rusët  për problemet e tyre, por Rusia ishte ende tregu më i madh për produktet e Ukrainës.

    Për Rusinë, marrëveshja e KE-s do të thotë vështirësi: aktualisht Ukraina shet prodhimet e saj në Rusi me mbrojtje shumë të vogël doganore, kufijtë janë të brishtë, njerëzit lëvizin lirshëm përtej kufirit, pa pasaportë. Nëse nënshkruhej marrëveshja për bashkimin me KE, produktet e KE-s do të përmbysin Rusinë. Pra, Putini shkruan rregullat për Janukoviçin: nëse nënshkruhej me KE-në, tarifat ruse do të rriteshin. Kjo do të largojë nga puna menjëherë 400,000  e më shumë ukrainasë.   

   Janukoviç i zhgënjyer nuk pranoi të nënshkruajë marrëveshjen e KE në minutën e fundit . ( E parashikuar kjo në raportin tim nga Kievi plot tri javë para se të ndodhte, kur askush nuk e besonte atë - një burim i krenarisë ).

    KE dhe SHBA duke qëndruar prapa, në këmbë, ishin mjaft të mërzitur. Përveç humbjes së fitimit potencial ekonomik, kishin një arsye tjetër të rëndësishme : ata donin për të mbajtur Rusinë larg, larg nga Evropa, dhe ata donin për të mbajtur Rusinë sa më të dobët. Rusia nuk është Bashkimi Sovjetik, por disa nga mosbindjet Sovjetike në planet imperialiste Perëndimore ende janë gjallë në Moskë : qoftë ajo në Siri , Egjipt, Vietnam, Kubë, Angola, Venezuela apo Zimbabve ,Perandoria nuk mund të ketë rrugën e saj ndërsa ariu rus është relativisht i fortë.

     Rusia pa Ukrainën nuk mund të jetë me të vërtetë e fuqishme : Ajo do të jetë si SHBA me shtetet e saj Mes - Perëndimore dhe të Paqësorit të coptuara atje larg. Perëndimi nuk dëshiron shpëtim për Ukrainën,  ose për t’u bërë një shtet i qëndrueshëm dhe i fortë ose, kështu që nuk mund të bashkohet me Rusinë dhe të bëjë atë edhe më të fortë. Një Ukrainë e dobët, e varfër dhe destabilizuese, në varësisë gjysmë- koloniale të Perëndimit, me disa bazave të NATO-s është e ardhmja më e mirë për vendin, siç perceptohet nga Uashingtoni apo Brukseli.

     Të zemëruar nga kjo, në momentin e fundit – arratisja e Janukoviçit ,Perëndimi i aktivizojë përkrahësit e tij. Për më shumë se një muaj, Kievi ka qenë e rrethuar nga turma të mëdha të sjellura me autobusë nga e gjithë Ukraina, duke pasur një ngjashmëri me Pranverën Arabe në veriun e largët. Më pak e dhunshme se në sheshin Tahrir, Sheshi i tyre Maidan u bë një simbol i luftës për të ardhmen strategjike Europiane të vendit. Ukraina u kthye në tokë të fundit të betejës mes aleancës të udhëhequr nga SHBA dhe një Rusisë në rritje. A do të jetë një revansh për përmbysjen e Obamas në Siri, ose në një tjetër shuplakë e rëndë për hegjemoninë Amerikane në rënie?

    Ndarja e thjeshtë në pro- Lindje dhe pro- Perëndim është komplikuar nga heterogjeniteti i Ukrainës. Vendi është mjaft i ngjashëm në përbërjen e saj me Jugosllavinë e vjetër. Kjo është një tjetër lloj pas Versajës, e një vendi i përbërë pas Luftës së Parë Botërore nga copa dhe pjesë, dhe i bëri i pavarur, pas shpërbërjes së Bashkimit Sovjetik në vitin 1991. Disa pjesë të kësaj Ukraine u përfshinë nga Rusia 500 vjet më parë, Ukraina, duke mbajtur këtë emër, u bashkua me Rusinë 350 vjet më parë , ndërsa Ukraina perëndimore ishte fituar nga Stalini në vitin 1939, dhe në Krimea ishte inkorporuar në Republikën Sovjetike të Ukrainës nga Hrushovi më 1954. 

   Ukraina është si Rusia siç është Jugu i Francës francez, apo si Teksasi dhe Kalifornia në Amerikë që janë amerikane. Po, disa qindra vjet më parë, Provence ishte i pavarur nga Parisi , - ajo kishte gjuhën e vet dhe  artin, ndërsa Nice and Savoja u bënë franceze në kohët e fundit. Po, Kalifornia dhe Teksasi hyri në Shtetet e Bashkuara të Amerikës shumë më vonë. Megjithatë, ne e kuptojmë se ato janë - deri tani - pjesë e atyre vendeve më të mëdha, por pavarësisht. Nëse ato ishin të detyruar të shkëputen, ato ndoshta do të zhvillonin një tregim të ri historik duke theksuar trajtimin e sëmurë francez me Kryqëzatë në Jug, në Cathar,  apo shpronësimin e banorëve spanjolë dhe rusë të Kalifornisë.

    Prandaj, që nga pavarësia e Ukrainës , autoritetet kanë qenë të zënë me ndërtimin e vendit, zbatimin e një gjuhë të vetme zyrtare dhe duke krijuar një mit të ri kombëtar për 45 milionë banorët e saj. Turmat  rreth Maidanit ishin kryesisht ( por jo ekskluzivisht ) të ardhur nga Galicia, një qark malor në kufi me Poloninë dhe Hungarinë, 500 km (apo 300 mila ) larg nga Kievi, dhe vendasit e kryeqytetit i referohen tubimit në Maidan si një Pushtim Galician.

    Ashtu si Bretonët e zjarrtë, Galicianët janë nacionalistë të ashpër, bartës të një fryme të vërtetë ukrainase. Nën sundimin të Polonisë dhe të Austrisë për shekuj me radhë, ndërsa çifutët ishin ekonomikisht të fuqishëm, ata janë shumë anti - çifutë dhe anti – polakë, dhe identiteti i tyre modern përqëndrohet rreth mbështetjes së tyre për Hitlerin gjatë Luftës së Dytë Botërore, i shoqëruar me spastrimin etnik të fqinjëve polakë dhe hebrenjëve.  

   Pas Luftës së Dytë Botërore,  një pjesë e luftëtarëve pro – Hitlerit u pranuan nga Shërbimi Qendror i Inteligjencës (CIA) amerikane, u armatosën prej tyre dhe u shndërruan në një forcë guerrile kundër sovjetikëve. Ata shtuan një front anti – rus, kishin urrejtje të lashtë ndaj tyre dhe zhvilluan luftën deri në vitin 1956.

     Pas vitit 1991, kur u krijua Ukraina e pavarur, në boshllëkun e traditave të shtet-ndërtimit, Galicianët u lavdëruan si ukrainasit e vërtetë , pasi ata ishin të vetmit ukrainasë që dëshironin pavarësinë. Gjuha e tyre është përdorur si bazë e një gjuhe të re të shtetit kombëtar , traditat e tyre u shënjtëruan deri në nivelin shtetëror.

     Përkujtimi i bashkëpuntorëve Galician Nazistë dhe vrasjet masive nga   Stepan Bandera dhe Roman Shukhevych kanë mbushur tokën, shpesh duke provokuar indinjatën e ukrainasëve të tjerë. Galicianët kanë  luajtur një rol të rëndësishëm në Revolucionin e Portokallët të vitit 2004,  si dhe, kur rezultatet e zgjedhjeve presidenciale u shpallën të pavlefshme dhe kandidati pro – Perëndimorë, z. Jushçenko rikandidojë  në përsëritjen e zgjedhjeve.

    Megjithatë, në vitin 2004 , shumë Kievasë,  gjithashtu, mbështetën Jushçenkon, duke shpresuar për Aleancën Perëndimore dhe për një të ardhme të re, të ndritshme. Tani, në vitin 2013, mbështetja e qytetit për Maidan ishte mjaft i ulët , dhe njerëzit e Kievit u ankuan me zë të lartë për rrëmujën e krijuar nga turmat pushtuese: prerë pemë, grupet dogjën mbeturina, dëmtuan ndërtesat. Megjithatë, Kievi është shtëpia e shumë OJQ-ve , intelektualë të qytetit marrin ndihmë bujare nga SHBA dhe KE. Shpirti i  vjetër gjithmonë është më i fortë në kryeqytetet.

     Për pjesën Lindore dhe Juglindoretë të Ukrainës, rajone  të populluara dhe shumë të industrializuara, propozimi i asociimit me KE është një jo - shko , pa nëse, dhe ose por. Ata prodhojnë qymyr, çelik, makineri, makina, raketa, tanke dhe aeroplanë. Importet Perëndimore do të fshijnë industrinë e Ukrainës nga harta, pasi zyrtarët e KE lirisht pranojnë. Edhe polakët, një shembull i përkryer, pakëz më i vështirë, i zhvillimit industrial, pati guximin për t’i thënë Ukrainës: ne do të bëjmë gjëra teknike, ju do të ishte më mirë të investoni në bujqësi. Kjo është më e lehtë të thuhet se sa për të bërë :KE ka një shumë të rregulloreve që i bëjnë produktet e Ukrainës të papërshtatshme për shitjen dhe konsumin në Evropë. Ekspertët ukrainas vlerësuan humbjet e tyre të pritura për të hyrë në bashkëpunim me KE-në për 20-150 miliard euro.

     Për Galicianët, shoqata do të punojë mirë. Folësi i tyre në Maidan iu bëri thirrje të rinjve shkoni atje ku ju mund të merrni paratë ' dhe nuk  japin asgjë për industrinë. Ata i bëjnë të ardhurat e tyre në dy mënyra: duke siguruar mëngjesin në shtrat dhe - dhoma për turistët perëndimorë. Ata shpresonin se do të kenë qasje pa viza në Europë dhe të bëjë të ardhura të mira për veten e tyre. Ndërkohë, askush nuk iu ofroi atyre një marrëveshje për t’u liruar nga vizat. Vetëm amerikanët, gjithmonë bujare në kurriz e dikujt tjetër, kanë kërkuar prej Komunitetit Evropian të heqë kërkesën e vizave për ta.

     Ndërsa  Maidani ziente, Perëndimi dërgoi emisarë e tij, ministrat dhe anëtarët e parlamentit për t’i brohoritur turmës në Maidan, për të thirrur kryetarin Janukoviç që të japë dorëheqje dhe për një revolucion për të instaluar sundimin pro – Perëndimor. Senatori McCain shkoi atje dhe i bëri disa fjalime të zjarrta.  KE deklaroi se Janukoviç është i paligjshëm për shkak se kaq shumë prej qytetarëve të tij demonstruar kundër tij. Por, kur miliona qytetarë francezë demonstruan kundër presidentit të tyre, kur pushtojnë Wall Street-in dhe shpërndahen me dhunë, askush nuk ka menduar se qeveria e Francës apo presidenti amerikan kishte humbur legjitimitetin ...         Victoria Nuland, Ndihmëse Sekretare e Shtetit, ka shpërndarë biskota në mesin e demonstruesve, dhe kërkoi nga oligarkët për të përkrahur  Kauzën Evropiane ose bizneset e tyre do të pësojnë. Oligarkët ukrainasë janë shumë të pasur, dhe ata preferojnë që Ukraina të jetë ashtu siç është, e ulur në gardhin në mes të Lindjes dhe Perëndimit. Ata kanë frikë se kompanitë ruse do të zhveshin pasuritë e tyre, prandaj, Ukraina duhet të jetë pjesë e Bashkimit Doganor, dhe ata e dinë se ata nuk janë konkurues  të mjaftueshëm për të konkurruar me KE. 

     Janukoviçi ishte në telashe të mëdha. Zgjedhjet po afrohen me shpejtësi. Ai mërzitur me popullsinë pro - Perëndimore, dhe i ka irrituar përkrahësit e tij, popullin në Lindje dhe  në Juglindje. Ukraina kishte një shansë reale të bie në kolaps, në anarki. Një parti e nacionaliste e ekstremit të djathtë,  Svoboda ( Liria ), ndoshta më e afërta me partinë Naziste që nga viti 1945, u përpoqë për të ardhur pushtet.  Politikanët e KE-s akuzojnë Rusinë për presion ndaj Ukrainës, raketat ruse papritmas u shfaqën në majën perëndimore  të Rusisë, një fluturim disa minuta nga Berlini. Forcat e armatosura ruse diskutuan strategjinë e SHBA për   çarmatoje në sulmin e parë . Tensioni ishte shumë i lartë.  

     Edward Lucas, redaktor ndërkombëtare i revistës  Economist dhe autor i librit Lufta e Re e Ftohtë,   është një gjeraqinë e Churchill-it dhe shumëllojshmëri e Reaganit. Për të, Rusia është armik, qoftë e sunduar nga Cari, nga Stalini apo nga Putini. Ai shkroi: Nuk është ekzagjerim të thuhet se (Ukraina)  përcakton të ardhmen afatgjate të të gjithë ish-Bashkimit Sovjetik. Nëse Ukraina miraton një orientim Euro-Atlantike , atëherë regjimi i Putinit dhe satrapëve të tij ka përfunduar... Por në qoftë se Ukraina bie në kthetrat e Rusisë, atëherë e ardhmja është e zymtë dhe e rrezikshme ... Siguria e Evropës do të jetë e rrezikuar. NATO tashmë është duke luftuar për të mbrojtur shtetet baltike dhe Poloninë nga forcat ushtarake të integruara dhe gjithnjë e më mbresëlënëse të Rusisë dhe Bjellorusisë.   

     Në këtë situatë të varur, Putinin e bëri gjuajtjen e tij parandaluese. Në një takim në Kremlin, ai ra dakord për të blerë € 15000000000 vlerë e eurobonove të Ukrainës dhe uli çmimin e gazit natyror për një të tretën. Kjo do të thotë nuk do të ketë paracaktim, jo papunësi masive, jo vend të lumtur për huliganët neo – nazistë të Svoboda-s, jo prostituta të lira, të shumta të Ukrainës për gjermanët dhe polakët, dhe shtëpitë e Ukrainës do të jenë më të ngrohta për këtë Krishtlindje. Më mirë akoma, presidentët ranë dakord të rifillojnë bashkëpunimin e tyre industrial. Kur Rusia dhe Ukraina formuan një shtet të vetëm, ata ndërtuan anije kozmike, ndaras nga njeri-tjetri, ata e kanë vështirë se mund të nisin një anije detare. Edhe pse bashkimi nuk është ende në plan, kjo do të kishte kuptim për të dy partnerët. Ky vend i ndarë artificialisht mund të bashkohet, dhe kjo do të jetë shumë mirë për të dy  popujt dhe për të gjithë njerëzit që kërkojnë lirinë nga hegjemonia amerikane.

    Janë shumë vështirësi përpara: Putini dhe Janukoviçi nuk janë miq, udhëheqësit e Ukrainës janë të prirur për SHBA dhe KE sepse kanë shumë burime. Por ndërkohë , kjo është një fitore për të festuar këtë Krishtlindje. Fitoret e tilla e mbajnë Iranin të sigurt nga bombardimet e SHBA-ve,  frymëzojnë japonezët për të kërkuar heqjen e bazës në Okinawa, inkurajojnë ata që kërkojnë mbylljen e burgut në Guantanamo, inkurajojnë të burgosurit palestinezë në burgjet izraelite, trembin NSA-n dhe CIA-n dhe do të lejojnë francezët katolikë për të marshuar kundër Hollandë për ligjet tregtarë për fëmijë.

Cili është sekreti i suksesit të Putinit ?

 Edward Lucas në një intervistë për radion pro - Perëndimore Ekho Moskvy, tha : Putini kishte një vit të madh – Snowdenin, Sirinë,  Ukrainën. Ai kontrollon Evropën. Ai është një lojtar i madh: ai vëren dobësitë tona dhe i kthen ato në fitore të tij. Ai është i mirë në blof diplomatik, dhe në lojën përçaj e sundo. Ai i bën evropianët të mendojnë se SHBA-ja është e dobët, dhe ai i bindi SHBA-të  se Evropianët janë të padobishëm.

     Unë do të ofrojë një shpjegim tjetër. Erërat dhe rrymat e fshehta të historisë iu përgjigjen atyre që ndjenë rrugën e tyre. Putini është një njeri që është i gatshëm për të paguar rrugën e tij, çmimi i plotë , dhe politikanë të tillë janë të rrallë. A e dini se çfarë është fjala më madhështore që dëgjohet ndonjëherë nga goja e një anglezi?,, pyeti një personazh i James Joyce , dhe u përgjigj: Madhështia e paguan rrugën time. Këta ishin anglezët e një epoke tjetër, shumë kohë para se të pëlqehej Blairi.

     Ndërsa, McCain dhe Nuland, Merkel dhe Bildt flasin për zgjedhjen Evropiane për Ukrainën, asnjëri prej tyre nuk është i gatshëm të paguajnë për të. Vetëm Rusia është e gatshme për të paguar rrugën e saj, në kuptimin Joycean, qoftë në para të gatshme, si tani, ose me gjak, si në Luftën e Dytë Botërore.

     Putin është,  gjithashtu, edhe një njeri shpirtmadh. Ai e festoi fitoren e tij të Ukrainë, Krishtlindjen që po afrohet, duke i falur armiqtë e tij personal dhe politikë dhe i lë të lirë. Dhe konferencën e tij të fundit për shtyp ai kishte kryer në mënyrë të vetë  dhe kjo, për një njeri në pozitën e tij, është një shenjë shumë e mirë.

Shënim:
Israel Shamir raporton nga Moska për Counterpunch, komenton për  RT dhe shkruan një kolonë të rregullt në të përditshmën më të madhe të Rusisë, KP.

(Redaktor gjuhësor: Ken Freeland)